اهداف:

• آشنایی کودکانه با شخصیت حضرت رقیه (س)
• درک ساده‌ و محترمانه‌ای از غم فراق و اسارت اهل‌بیت (ع)
• ایجاد محبت و احترام نسبت به اهل‌بیت (ع)
• درک ابتدایی از صبر و عشق به امامان
• یادگیری همدلی با مظلومین

داستان:

حضرت رقیه (س)، دختر کوچولوی امام حسین (ع)، فقط سه سال داشت. خیلی پدرش را دوست داشت و همیشه در کنارش می‌نشست.
روزی رسید که امام حسین (ع) باید برای دفاع از خوبی‌ها به میدان جنگ برود. قبل از رفتن، دختر کوچولویش را روی زانو نشاند، موها و صورتش را نوازش کرد و با مهربانی او را بوسید و خداحافظی کرد.
رقیه، وقتی پدر رفت، خیلی گریه می‌کرد. بعد از جنگ، دشمنان بد، خانواده‌ی امام را اسیر کردند و به شام بردند. رقیه کوچولو شب‌ها پدرش را صدا می‌زد و اشک می‌ریخت.

یک شب، آن‌قدر دلش برای پدرش تنگ شده بود که گریه کرد و گفت: "بابای من کجاست؟"
دشمنان بی‌رحم، سر پدرش را برایش آوردند تا او را ساکت کنند.
رقیه تا سر پدر را دید، آن را بغل کرد و بوسید، و همان‌جا با گریه‌ای آرام و دل‌شکسته، پیش پدر رفت...

نتیجه‌گیری:

حضرت رقیه (س) با اینکه خیلی کوچولو بود، اما عشق بزرگی به پدرش داشت. او یکی از نشانه‌های بزرگی و مظلومیت اهل‌بیت است. ما باید همیشه یاد او را در دل‌هامون زنده نگه داریم و مثل او امام‌دوست باشیم.

حدیث موضوعی:

قال رسولُ الله (ص):
«حُسَینٌ مِنّی وَ أَنَا مِن حُسَین، أَحَبَّ اللهُ مَن أَحَبَّ حُسَیناً» (بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۲۶۱)
پیامبر مهربان فرمود: حسین از من است و من از حسین هستم، خدا دوست دارد هر کسی که حسین را دوست دارد.

فعالیت پیشنهادی:

با بچه‌ها یک گل نقاشی کنند و وسط آن بنویسند "یا رقیه (س)". هر برگ گل را با واژه‌ای از ویژگی‌های حضرت رقیه تزئین کنند: "مهربان، مظلوم، دوستدار پدر، صبور، باایمان..."
هم‌زمان درباره‌ی علاقه رقیه به امام حسین گفت‌وگو شود.

گفت‌وگو و پرسش و پاسخ:

• رقیه (س) کی بود؟
• چرا رقیه کوچولو انقدر ناراحت بود؟
• وقتی پدرش رو صدا می‌زد، چه احساسی داشت؟
• تو اگه جای رقیه بودی، چه کاری می‌کردی؟
• ما چطوری می‌تونیم یاد حضرت رقیه رو توی دلمون نگه داریم؟

نمایش و بازی نقش‌آفرینی:

نقش امام حسین (ع)، حضرت رقیه (س) و اهل‌بیت را به شکل نمادین بازی کنید. صحنه‌ای ساده از شب اسارت، گریه حضرت رقیه و نوازش پدر (به‌صورت استعاری و احساسی، بدون خشونت) اجرا شود.

بازی گروهی تعاملی:

بازی "یاد رقیه (س)": کودکان به نوبت یک کار مهربانانه انجام می‌دهند (مثل نوازش عروسک، کمک به دوست، گفتن یک حرف خوب) و می‌گویند: "برای شادی دل حضرت رقیه، این کار خوب رو انجام می‌دم."

زبان‌آموزی:

رقیه (س)، امام حسین (ع)، پدر، دختر، اسارت، شام، مهربانی، نوازش، گریه، خداحافظی، صبر، عشق، مظلوم، دل‌تنگی، یادگاری، دعا.